In 1977 kreeg Maria van Everdingen de opdracht een beeld te maken voor Haulerwijk, met als thema de verveningstijd. Ze ontwierp een beeldengroep van een veenarbeidersgezin: een zwangere vrouw, haar man met turfsteker, en drie kinderen. De vrouw staat centraal – zij symboliseert de kracht en zorg in moeilijke tijden.
Het beeld (120 cm hoog) is gehouwen uit Franse kalksteen. Vanwege de omvang werkte Van Everdingen in de open lucht bij haar atelier in Loënga. Na een eerste mislukte poging door een barst in de steen, slaagde ze bij de tweede. In steenhouwerij De Steenklip in Sneek bracht ze de laatste details aan, waaronder de titel.
Op 13 december 1978 werd het beeld onthuld door burgemeester Tieme Oosterwijk, die het beschreef als eerbetoon aan de zware leefomstandigheden tijdens de vervening. In de jaren ’90 werd het beeld herhaaldelijk beschadigd. In 1999 maakte kunstenaar Frans Ram een nieuw vrouwenhoofd, zichtbaar afwijkend van het origineel.
Maria Johanna van Everdingen (De Bilt, 1913 – Scharnegoutum, 1985) studeerde vrije grafiek aan de Rijksakademie in Amsterdam en vervolgde haar opleiding beeldhouwen aan de Frauenakademie in Wenen. Na de annexatie van Oostenrijk in 1938 keerde ze terug naar Nederland, waar ze tijdens de oorlog actief was in het kunstenaarsverzet van Gerrit Jan van der Veen.
Na de oorlog studeerde ze in Stockholm en woonde vervolgens tien jaar in Wenen. In 1958 keerde ze terug naar Nederland, vestigde zich in Bergen (NH) en verhuisde in 1965 naar Friesland. Haar laatste jaren bracht ze door in Loënga bij Scharnegoutum.
