De verstomde schreeuw

Diep in mij stijgt een schreeuw op, een schreeuw zo hard dat hij voor gewone oren niet is te horen. Zojuist is er een stuk uit mijn hart gerukt. zonder verdoving. Zo zegt beeldend kunstenaar Fokke Veurman, wiens ouders, Bart en Griet Veurman, zijn omgekomen bij een verkeersongeval. In zijn beeld De Verstomde Schreeuw wil hij dat gevoel, waarbij de stembanden helemaal strak staan en bloedrood kleuren, maar geen geluid voort kunnen brengen, vormgeven. Het beeld staat eveneens symbool voor alle verkeersslachtoffers en wil verkeersdeelnemers bewust maken van de gevolgen van roekeloos weggedrag. Het beeld is het symbool geworden voor de gelijknamige noordelijke wekgroep van de landelijke Vereniging voor Verkeersslachtoffers. Ieder jaar wordt er op de derde zondag van november door de Vereniging een landelijke herdenking georganiseerd, waarbij door de werkgroep De Verstomde Schreeuw een regionale herdenking wordt gehouden in Oentsjerk. Deze bijeenkomst is bedoeld voor nabestaanden, mensen die door een ongeval beperkingen hebben opgelopen, hun naasten, getuigen en hulpverleners.