Volle bank reiziger

Op de locatie stond een bankje. Een goede plek, vond Roncken. Maar hij miste de verbinding met de naastgelegen oude drinkpoel voor vee en de doorkijk over de weide op de dorpstoren van Heechsân. Zijn stekje maakt die verbinding, door een planken steiger en helling. Het oogt sympathiek en verleidt de passant af te dalen van de zandweg naar de waterkant, waar je je bijna kunt voorstellen hoe hier duizenden jaren geleden de eerste bewoners het gebied binnendrongen.Als landschapsarchitect laat Paul Roncken zich, vooral bij kunst in de openbare ruimte, inspireren door de plek zelf. Want wat je in het eerste uur ziet, is anders dan wat je in het derde uur ziet. De locatie van dit stekje is een kruispunt van onverharde wegen ten noorden van Eastermar. Enerzijds een besloten, bijna natuurlijk rustpunt in het coulisselandschap waar wandelaars en fietsers stil kunnen genieten. Anderzijds een gevarieerde plek waar de typerende dykswallen en elzensingels vanuit stilstand om bewuste aandacht vragen.