Ter gelegenheid van het 150-jarig bestaan van de Leeuwarder Bondsspaarbank maakte Maria van Everdingen in 1971 een beeld als geschenk aan de inwoners van Leeuwarden. Het kunstwerk toont een bronzen jongetje (80 cm hoog) te midden van drie witmarmeren vormen van kristallijn marmer. Het symboliseert het kind dat, te midden van verandering, telkens opnieuw bouwt aan de toekomst.
Het beeld werd op 13 januari 1971 onthuld door burgemeester J.S. Brandsma in het plantsoen aan de Sophialaan, tegenover het station. Kort daarna zijn bij het beeld twee gedichten geplaatst van Roland Holst en Jehannes Doedes de Jong, die de thematiek verwoorden. In 2016 is het beeld bij herinrichting van het plein verplaatst naar de Noordersingel.
Van het beeld bestaat een tweede gietsel, dat in 1984 werd geschonken aan de gemeente De Bilt. Dit exemplaar stond in het Boetzelaerpark, maar is inmiddels spoorloos verdwenen.
Maria Johanna van Everdingen (De Bilt, 1913 – Scharnegoutum, 1985) studeerde vrije grafiek aan de Rijksakademie in Amsterdam en vervolgde haar opleiding beeldhouwen aan de Frauenakademie in Wenen. Na de annexatie van Oostenrijk in 1938 keerde ze terug naar Nederland, waar ze tijdens de oorlog actief was in het kunstenaarsverzet van Gerrit Jan van der Veen.
Na de oorlog studeerde ze in Stockholm en woonde vervolgens tien jaar in Wenen. In 1958 keerde ze terug naar Nederland, vestigde zich in Bergen (NH) en verhuisde in 1965 naar Friesland. Haar laatste jaren bracht ze door in Loënga bij Scharnegoutum.
