Ter ere van dichter Anders Minnes Wijbenga (1881–1948) werd in 1970 in Nijewier een beeld onthuld, als onderdeel van een gedenkjaar georganiseerd door een speciaal opgericht comité. Maria van Everdingen maakte het beeld in muschelkalk, 90 cm hoog, als symbool voor de verbondenheid van de dichter met het Friese land en volk.
Het is geen portret, maar een algemene figuur uit de streek, met een houding die ootmoed en dankbaarheid uitdrukt voor het werk op het land. Maria liet zich inspireren door wandelingen in de velden rond Nijewier. Het beeld werd op 18 september 1970 onthuld door Renske Wijbenga, weduwe van de dichter.
Maria Johanna van Everdingen (De Bilt, 1913 – Scharnegoutum, 1985) studeerde vrije grafiek aan de Rijksakademie in Amsterdam en vervolgde haar opleiding beeldhouwen aan de Frauenakademie in Wenen. Na de annexatie van Oostenrijk in 1938 keerde ze terug naar Nederland, waar ze tijdens de oorlog actief was in het kunstenaarsverzet van Gerrit Jan van der Veen.
Na de oorlog studeerde ze in Stockholm en woonde vervolgens tien jaar in Wenen. In 1958 keerde ze terug naar Nederland, vestigde zich in Bergen (NH) en verhuisde in 1965 naar Friesland. Haar laatste jaren bracht ze door in Loënga bij Scharnegoutum.
