Samenvatting
Van klassieke reportagefotografie tot modern studiowerk; het werk van Linus Harms is niet gemakkelijk onder één noemer te vangen. Nog opgeleid in de 'analoge tijd' beheerst hij een breed scala aan fotografische technieken. Techniek is voor hem echter nooit een doel; in het beeld moet daarvan zelfs zo min mogelijk zichtbaar zijn.
Een rode draad in zijn vrije werk is zijn belangstelling voor vegetatie. Preciezer gezegd: zijn fascinatie voor de oerkracht van planten en bomen, het mysterie van de groei.
Zelf zegt hij hierover: “De boeken van Jacques Hamelink die ik op de middelbare school las, raken het meest aan die fascinatie. ‘Het plantaardig bewind’, ‘Ranonkel’, ‘De rudimentaire mens’; alleen die titels al spreken enorm tot m'n verbeelding.
De vitaliteit van de natuur kan ook als bedreigend en duister worden ervaren. We hebben de natuur gecultiveerd en daarmee onder controle gebracht, althans dat denken we...
Wat ik interessant vind om in beeld te brengen is het schisma tussen cultuur en natuur.”
Zijn meest recente vrije werk, 'wat foarôf gie', is een eerbetoon aan de generaties die ons voorgingen en een bespiegeling op de huidige tijd. 'wat foarôf gie' is een samenwerkingsproject met Sjoukje Iedema.
Linus wordt veel gevraagd om zijn portretten: naturel, sober en intens, veelal op locatie gemaakt.
