Samenvatting
Martin de Jong houdt van steden. Hoe groter, hoe beter. Het zijn niet alleen de visuele prikkels, het is ook de fysieke confrontatie.
New York spant de kroon en het wekt geen verbazing dat enkele van De Jongs beste schilderijen op die stad geïnspireerd zijn.
Er heeft zich echter iets nieuws aangediend. Na het overlijden van zijn vader kwam hij in bezit van gereedschap om hout te bewerken. Houten stadsgezichten maken, dat ging hij doen.
Heldere contouren met daarbinnen enkele ingezaagde perspectieflijnen. Een tekening in feite, maar tegelijkertijd ook een object, materieel en solide.
Hoewel de werken ontegenzeggelijk aan gebouwen refereren, is er van een waarheidsgetrouw portret van de stad geen sprake meer. De weerstand die hij van zowel het gereedschap als het hout ondervindt, stuurt het kunstwerk weg van het oorspronkelijke uitgangspunt.
Met zijn nieuwste experiment neemt de onverbeterlijke kunstenaar verder afstand van het traditionele stadsgezicht, om zijn onderwerp op een andere, minder conventionele manier dichter te kunnen naderen.
Feico Hoekstra ( samenvatting uit de uitgave ‘ARK’ )
